Blijkens een bericht op de website van het West Brabant Archief (WBA) kunnen we binnen afzienbare tijd een Verhalenbank tegemoet zien, die mede door u gevuld kan worden. Dergelijke streekinformatie vind je bijvoorbeeld nu al op het BHIC (het Geheugen van Brabant), maar het is goed dat het eigen streekarchief dit initiatief ook oppakt. Immers, de focus ligt dan nóg meer op lokale geschiedenis(sen).
De diverse dagboeken over de bevrijdingsperiode in 1944 laten zien dat geschiedenis ook in je eigen straat, en zelfs je eigen huis ontstaat. Iemand moet het wel willen delen. Zoals de gebundelde brieven van Sjannie van de Watering, die als ‘bleekneusje’ enkele maanden naar Engeland mocht.
Heemkundekring Halchterth verzamelt zo al sedert vele jaren verhalen over de watersnood in 1953, gaf daar in 1993 al twee boekjes over uit, en heeft zelfs een verzameling films met interviews van ooggetuigen.
Niet voor niks treft u op deze website een artikel aan ‘De laatste getuigen van de bevrijding‘.
Ongetwijfeld is er nog veel meer op te sporen. Het Geheugen van Brabant bevat immers ook al heel wat verhalen uit onze regio. En wat dacht u van de stadsexcursies van onze eigen Kring op deze website?
Denk er wel om: verhalen zijn mooi om te beluisteren, maar zelf vertellen is eigenlijk nóg mooier. Een goed voorbeeld zijn de memoires van de eigenaar van De Draak, Frans Hazen. Die staan nu op de website van De Draak, en verrijken de jongste geschiedenis van het hotel aanzienlijk.
Ook als u denkt dat uw verhaal weinig toevoegt, kan een lezer of toehoorder daar toch anders tegenaan kijken. Voor hem/haar is uw verhaal immers nieuw, en misschien wel aanleiding voor aanvulling. Zo ontstaat een sneeuwbaleffect, dat je in de verhalen op het BHIC ook kunt waarnemen.
U hoeft echter niet te wachten tot die Verhalenbank daadwerkelijk ‘open’ gaat; de redacties van de Waterschans en de website pikken dergelijke nieuwtjes graag op.
Vergelijkbare berichten
De oudste kaarten van West Brabant
Jan Symonsz. Indervelde maakte in 1565 een kaart van het noordwestelijke deel van West Brabant. Deze kaart raakte verloren of vergeten, en werd door kort voor de Tweede Wereldoorlog door Frans Akkermans uit Oud Gastel teruggevonden. Sindsdien heet deze kaart de ‘Gastelse kaart’. In 1590 maakte dezelfde Indervelde een tweede kaart van hetzelfde gebied, die opmerkelijk verschilt van de eerste. Er zit bovendien een bijzonder verhaal aan vast. Beide kaarten kunt u trouwens downloaden.
De geit van Mie d’n Os gestolen
De bronzen geit was al gestolen voor hij het Bleekveldje gezien had. Lees hier meer over deze draconische misdaad die een schok door de stad deed gaan.
Kanonnen op de Waterschans teruggeplaatst
Wanneer de laatste kanonnen van de Waterschans verdwenen zijn, is niet precies bekend. Wel dat dit minstens 150 jaar geleden is, toen Bergen op Zoom zijn vestingfunctie verloor. Nu zijn er twee weer terug. Niet als bewapening van een versterking, maar als sierstuk op het gerestaureerde monument.
Een bijzondere dodenherdenking
Duizend Canadese jongeren houden op 4 mei dodenherdenking op de oorlogsbegraafplaats in Bergen op Zoom
Dit komt niet meer terug
Een vondst in een museum in Antwerpen attendeert u op een schildering die ooit tot het Bergse erfgoed gerekend mocht worden, maar hier zo goed als zeker niet meer zal terugkeren
