De Zeelandbrug heeft net als andere kunstwerken bepaald niet het eeuwige leven. In de bijna 60 jaren dat deze verbinding bestaat, is het bestaansrecht wel bewezen. In het verlengde van de Westerscheldetunnel willen de provincie en het rijk eind van dit jaar een idee op tafel hebben van de hele route Tussen Bruinisse en Zeeuws Vlaanderen. De vervanging van de Zeelandbrug als onderdeel van deze verbinding doet daarom nu allerlei suggesties opdoemen. Zo wordt gesproken over een bredere brug op een andere plaats, ook een geboorde tunnel wordt als mogelijkheid geopperd. Maar nog een derde vind je vandaag in BNdeStem: een dam dwars door de Oosterschelde….. Het lijkt dat hier een kanon wordt afgeschoten om een een vlieg te raken. Immers, wat betekent dit niet voor de omgeving. Uiteraard worden in het voorstel allerlei nieuwe voordelen opgesomd. Dat de verzoeting van zo’n enorm gebied tientallen jaren tot problemen moet leiden staat er niet bij.

Beeldbank Zeeland: bij een excursie voor leden van Provinciale Staten, voerden vissers actie tegen afsluiting 26-8-1972

Het voorbeeld van de Haringvliet en Grevelingen wordt weggemoffeld onder de opmerking dat elk zout gehouden binnenwater zijn eigen milieuproblemen kreeg. Nou, zou je zeggen, dan moet die Oosterschelde dus open blijven mét getij! Het voorstel wijst naar een andere ‘oplossing’: een dam. Omdat die de minst dure en meest effectieve is….. Jawel, voor de verkeersverbinding klopt dat wel. Het milieu, het leven in zee en de zeewater gerelateerde bedrijvigheid tellen in het voorstel kennelijk niet mee. De eigenlijk museale, unieke weervisserij wordt natuurlijk helemaal over het hoofd(je) gezien.
In Yerseke zal zo’n plan desastreus uitpakken. In de jaren ’70 is, te beginnen vanuit dit dorp zeer succesvol actie gevoerd en gelobbyed, waardoor de reeds begonnen afsluiting van de Oosterschelde werd vervangen door een doorlaatbare schuivendam: de stormvloedkering met een (toen gecalculeerde) levensduur van meerdere millennia. Maar ja, toen was er nog geen klimaatverandering te bespeuren.

We zijn nu amper 36 jaar na de officiële opening verder, en het spook van de afsluiting steekt weer de kop op! Wie weet komt er weer een beweging als toen in de late jaren ’60 ontstond buiten de gebruikelijke overlegkanalen om. Lees daarvoor eens het boek van Paul de Schipper: De slag om de Oosterschelde. Het doet menigeen de ogen openen voor dit unieke estuarium.
Inmiddels komen er ook lezersbrieven bij BNdeStem binnen die nogmaals duidelijk maken hoe men tegen een dergelijk voorstel aankijkt.

Vergelijkbare berichten

  • Waterschans 2023-4

    De nieuwe Waterschans is in de bus of onderweg! Met alles wat je als Bergenaar moet weten over de Mie den Os(car) en de Gertrudisbron. En veel meer!

  • De franse batterij hersteld

    De Lionsclub BoZ stak in het kader van NL Doet weer de handen uit de mouwen bij fort de Roovere

  • Oude boeken? Niet weggooien!

    Oudere publicaties van de Geschiedkundige Kring zijn tegenwoordig maar lastig te vinden. Misschien staan ze bij u wel in de weg? Maar hoe kom je dat als geïnteresseerde te weten? Daar komt nu een oplossing voor. Om publicaties niet in de papierbak te laten belanden, kunt u ze nu via de Kring aanbieden. Te koop of gratis, net wat u wilt. En als u een (geschiedenis)boek zoekt, kunt dat ook laten weten.

  • Kunst te koop

    De maker van de buste van Korneel Slootmans biedt enkele voorstudies te koop aan. Deze laten Bergenaren toch niet in vreemde handen overgaan?

  • Canada at War

    YouTube bevat (ook) een grote hoeveelheid origineel filmmateriaal van WO II. Twee films zijn hier uit gelicht: de operaties van het Canadese leger vanaf Normandië langs de Belgische kust, en een film over de Slag om de Schelde, de grootste strijd ooit op Nederlandse bodem. Deze strijd was cruciaal voor de uiteindelijke overwinning.
    Behalve deze twee films is ook de herdenkingsfilm die de Geschiedkundige Kring ism BRTO tv in 1994 maakte hier te vinden.

  • Kanonnen op de Waterschans teruggeplaatst

    Wanneer de laatste kanonnen van de Waterschans verdwenen zijn, is niet precies bekend. Wel dat dit minstens 150 jaar geleden is, toen Bergen op Zoom zijn vestingfunctie verloor. Nu zijn er twee weer terug. Niet als bewapening van een versterking, maar als sierstuk op het gerestaureerde monument.