De Zeelandbrug heeft net als andere kunstwerken bepaald niet het eeuwige leven. In de bijna 60 jaren dat deze verbinding bestaat, is het bestaansrecht wel bewezen. In het verlengde van de Westerscheldetunnel willen de provincie en het rijk eind van dit jaar een idee op tafel hebben van de hele route Tussen Bruinisse en Zeeuws Vlaanderen. De vervanging van de Zeelandbrug als onderdeel van deze verbinding doet daarom nu allerlei suggesties opdoemen. Zo wordt gesproken over een bredere brug op een andere plaats, ook een geboorde tunnel wordt als mogelijkheid geopperd. Maar nog een derde vind je vandaag in BNdeStem: een dam dwars door de Oosterschelde….. Het lijkt dat hier een kanon wordt afgeschoten om een een vlieg te raken. Immers, wat betekent dit niet voor de omgeving. Uiteraard worden in het voorstel allerlei nieuwe voordelen opgesomd. Dat de verzoeting van zo’n enorm gebied tientallen jaren tot problemen moet leiden staat er niet bij.

Beeldbank Zeeland: bij een excursie voor leden van Provinciale Staten, voerden vissers actie tegen afsluiting 26-8-1972

Het voorbeeld van de Haringvliet en Grevelingen wordt weggemoffeld onder de opmerking dat elk zout gehouden binnenwater zijn eigen milieuproblemen kreeg. Nou, zou je zeggen, dan moet die Oosterschelde dus open blijven mét getij! Het voorstel wijst naar een andere ‘oplossing’: een dam. Omdat die de minst dure en meest effectieve is….. Jawel, voor de verkeersverbinding klopt dat wel. Het milieu, het leven in zee en de zeewater gerelateerde bedrijvigheid tellen in het voorstel kennelijk niet mee. De eigenlijk museale, unieke weervisserij wordt natuurlijk helemaal over het hoofd(je) gezien.
In Yerseke zal zo’n plan desastreus uitpakken. In de jaren ’70 is, te beginnen vanuit dit dorp zeer succesvol actie gevoerd en gelobbyed, waardoor de reeds begonnen afsluiting van de Oosterschelde werd vervangen door een doorlaatbare schuivendam: de stormvloedkering met een (toen gecalculeerde) levensduur van meerdere millennia. Maar ja, toen was er nog geen klimaatverandering te bespeuren.

We zijn nu amper 36 jaar na de officiële opening verder, en het spook van de afsluiting steekt weer de kop op! Wie weet komt er weer een beweging als toen in de late jaren ’60 ontstond buiten de gebruikelijke overlegkanalen om. Lees daarvoor eens het boek van Paul de Schipper: De slag om de Oosterschelde. Het doet menigeen de ogen openen voor dit unieke estuarium.
Inmiddels komen er ook lezersbrieven bij BNdeStem binnen die nogmaals duidelijk maken hoe men tegen een dergelijk voorstel aankijkt.

Vergelijkbare berichten